PRZEMÓWIENIA
JANA PAWŁA II
Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański”
Parę słów wprowadzenia do tej modlitwy, która przypomina nam
posłanie: missus est — „został posłany”, przyszedł z misją. Gabriel
został posłany, przyszedł z misją do Dziewicy Miriam, Maryi z
Nazaretu. Ja bym chciał, żebyśmy odmawiając dzisiaj „Anioł Pański”,
mieli szczególnie na pamięci to, że jest to pierwsza modlitwa
misyjna. Pierwsza, która mówi o misjach. Misja Gabriela była
zapowiedzią misji Jezusa Chrystusa. A dalszym ciągiem misji Jezusa
Chrystusa jest misja Kościoła, a misja Kościoła to jest misja
każdego z nas. Chodzi mi więc o to, ażeby Kościół w Polsce miał
swoją świadomość misyjną. Wy tutaj, drodzy rodacy, bracia i siostry,
wszyscy spełniacie szczególną misję, która w obrębie wielkiej misji
Kościoła powszechnego na całej ziemi ma olbrzymie znaczenie, ma swój
własny ciężar gatunkowy. Tę misję spełniacie wszyscy, nie tylko
Ksiądz Prymas, który jest waszym przewodnikiem, który wyznaczył jak
gdyby drogę tej misji Kościoła w Polsce współczesnej, nie tylko
wszyscy biskupi, kapłani, rodziny zakonne męskie i żeńskie, ale
wszyscy bez wyjątku, którzy jesteście Kościołem, całe to wielkie MY
Kościoła Chrystusowego w Polsce spełnia misję. To musicie sobie
dobrze rozważyć, zwłaszcza wy, młodzi, którzy tutaj rano tak
wspaniale uczestniczyliście w liturgii.
Mam w stosunku do was jeszcze jeden dług, mianowicie żeby wam
młodym, w szczególności seminarzystom, klerykom, nowicjuszom i
nowicjuszkom, i całej tej młodzieży, która ma świadomość misji,
pobłogosławić — i pragnę to uczynić teraz, po modlitwie „Anioł
Pański”. Cieszę się z tego, że Kościół w Polsce nie tylko trwa w
swojej misji, że spełnia swoje własne posłannictwo, ale także, że
staje się coraz bardziej Kościołem misjonarskim, że coraz więcej z
Polski wychodzi kapłanów zakonnych, także i diecezjalnych, coraz
więcej sióstr, a nawet i świeckich, do krajów misyjnych, gdzie
jeszcze wiara nie jest ugruntowana. Gdzie jeszcze Kościół nie jest
ukonstytuowany, gdzie trzeba go tworzyć, gdzie trzeba do Chrystusa
przybliżać, nawracać ludzi, pokazywać im drogę. Cieszę się z tego,
że ta misjonarska działalność Kościoła w Polsce wzrasta — i poprzez
tę modlitwę, którą zaraz odmówimy, przez modlitwę „Anioł Pański”,
która — jak powiedziałem — jest pierwszą modlitwą misyjną, pragnę
prosić o to, ażeby Kościół w Polsce trwał w świadomości swojej misji
i żeby coraz bardziej stawał się również Kościołem misjonarskim,
gotowym służyć sobą, kapłanami, siostrami zakonnymi, świeckimi —
Kościołowi na misjach.
|