PRZEMÓWIENIA
JANA PAWŁA II
Przemówienie do księży archidiecezji poznańskiej zgromadzonych w
katedrze
Bardzo dziękuję księdzu arcybiskupowi metropolicie za to, że mnie
zachęcił do krótkiego przemówienia. Podobno przemawiać krótko jest
trudniej niż długo. Więc zachęcił mnie także do trudnego
przemawiania.
Drodzy moi bracia w kapłaństwie z archidiecezji poznańskiej, z
rodzin zakonnych; bracia i siostry także z innych sąsiednich
diecezji. Bracia kapłani, zakonnicy i zakonnice. Cieszę się z tej
chwili spotkania. Ta chwila musi nam wystarczyć na to, ażeby
potwierdzić naszą wspólnotę w Kościele. Wspólnotę z waszym biskupem,
którą św. Ignacy Antiocheński przyrównuje do strun w instrumencie —
i wspólnotę poprzez waszego biskupa z biskupem rzymskim, która daje
naszemu kapłaństwu ów wymiar powszechny, jak o tym uczy Sobór
Watykański II. Wymiar powszechny. W imię tej podwójnej wspólnoty:
tej z waszym biskupem i tej drugiej, z biskupem rzymskim, oddaję
hołd Chrystusowi Panu, Wiecznemu Kapłanowi, który żyje w każdym z
was i działa przez każdego z was. Każdy z was bowiem w Jego imieniu
sprawuje tajemnicę Odkupienia, tajemnicę Eucharystii. Oddaję hołd
Chrystusowi, który żyje i działa w was i przez was, i przez to
równocześnie oddaję największą cześć każdemu z Was.
Proszę, ażebyście zawsze byli godni tej czci, którą nas, kapłanów,
obdarza sam Chrystus. Żebyście byli Mu bezgranicznie wdzięczni za
dar kapłaństwa i żebyście tę wdzięczność spłacali całym swoim
życiem. Niech to życie będzie błogosławione w duchu ośmiu
błogosławieństw — to jest synteza powołania chrześcijańskiego,
powołania ewangelicznego. Niech to życie będzie owocne tą szczególną
owocnością, do jakiej powołani jesteście, rezygnując z życia
rodzinnego, osobistego, po to, ażeby tym bardziej być dla
wszystkich.
Polecam was Sercu Matki kapłanów. Wspominam pokolenia wielkich
kapłanów archidiecezji poznańskiej, zjednoczonych z biskupami, z
arcybiskupami tej stolicy od roku 968 — i wspólnie z waszym
arcypasterzem oraz obecnymi tutaj kardynałami i biskupami
błogosławię wam z całego serca.
|