PRZEMÓWIENIA JANA PAWŁA II

Częstochowa, 17 czerwca 1999

Pozdrowienie Jana Pawła II skierowane do pielgrzymów




1. «Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!»

Nie mogło zabraknąć na szlaku mojej pielgrzymki do Ojczyzny Jasnogórskiego Sanktuarium. To miejsce jest tak bardzo drogie mojemu sercu i tak bardzo bliskie każdemu z was, drodzy Bracia i Siostry. [Przyzwyczaiłem się, jak wy wszyscy] przychodzić tutaj i przynosić Matce Syna Bożego i naszej Matce sprawy osobiste i rodzinne, jak również wielkie sprawy narodowe, tak jak to czynili nasi przodkowie przez całe stulecia.

Przyzwyczailiśmy się mówić o tym wszystkim Tej, która w szczególny sposób jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, w tajemnicy każdego człowieka. Maryja, jako Matka Zbawiciela jest także Matką całego Ludu Bożego i towarzyszy mu na drogach wiary i codziennego życia. Ona jest także Matką naszego Narodu, który od wieków Ją czci jako swoją Królową.

Raduję się dzisiaj, że dane mi jest stanąć raz jeszcze na tym świętym miejscu, [na tym] szczególnym miejscu modlitwy i spojrzeć z bliska w Jasnogórskie Oblicze naszej Matki. [Ja wam dziękuję, za to, żeście na mnie licznie oczekiwali.] Ona przez swoją «wiarę, miłość i doskonałe zjednoczenie z Chrystusem» (por. Lumen gentium, 63) stała się dla nas żywym wzorcem świętości i miłości Kościoła.



2. Serdecznie witam Ojców Paulinów — Stróżów tego Sanktuarium z Ojcem Generałem i Ojcem przeorem na czele. Pozdrawiam Księdza Arcybiskupa Stanisława [Nowaka] — Pasterza Kościoła częstochowskiego, Księdza Biskupa Pomocniczego Antoniego, [wszystkich] kapłanów diecezjalnych i zakonnych, siostry zakonne i wszystkie osoby konsekrowane. Pozdrawiam z całego serca mieszkańców Częstochowy i pielgrzymów przybyłych z różnych stron Polski.



3. Przybywam na Jasną Górę jako pielgrzym, aby złożyć pokłon Maryi, Matce Chrystusa, aby się do Niej modlić i z Nią się modlić.

Pragnę Jej podziękować za opiekę w tych dniach mojej pasterskiej posługi Kościołowi w Ojczyźnie. Na całej trasie tej pielgrzymki Maryja była obecna z nami, wypraszając nam u swego Syna duchowe dary, abyśmy «czynili to wszystko, co On nam powie» (por. J 2, 5).

Dziękuję Jej za każde dobro duchowe i materialne, które się dokonuje na polskiej ziemi.

Zawierzam macierzyńskiej opiece Pani Jasnogórskiej siebie [samego], Kościół, wszystkich moich Rodaków, nie wyłączając nikogo. Zawierzam Jej każde polskie serce, każdy dom i każdą rodzinę. Wszyscy jesteśmy Jej dziećmi. Niech Maryja będzie przykładem i przewodniczką w naszej codziennej i szarej pracy. Niech wszystkim pomaga wzrastać w miłości Boga i miłości ludzi, budować wspólne dobro Ojczyzny, wprowadzać i umacniać sprawiedliwy pokój w naszych sercach i środowiskach.

Proszę Cię, Matko Jasnogórska, Królowo Polski, abyś cały mój Naród ogarnęła Twoim macierzyńskim sercem. Dodawaj mu odwagi i siły ducha, aby mógł sprostać wielkiej odpowiedzialności, jaka przed nim stoi. Niech z wiarą, nadzieją i miłością przekroczy próg trzeciego tysiąclecia i jeszcze mocniej przylgnie do Twojego Syna Jezusa Chrystusa i do Jego Kościoła zbudowanego na fundamencie Apostołów.

Matko nasza Jasnogórska, módl się za nami i prowadź nas, abyśmy mogli dawać świadectwo Chrystusowi — Odkupicielowi każdego człowieka.

«Miej w opiece naród cały,
Który żyje dla Twej chwały.
Niech rozwija się wspaniały, Maryjo!»

(Okrzyki: „Bóg Ci zapłać!”)



Papież odmawia modlitwę: „Zdrowaś Maryjo” i błogosławi.

Papież intonuje: „Maryjo, Królowo Polski”.

Papież intonuje: „O, Maryjo, żegnam Cię”.

Zostańcie z Bogiem.

(Okrzyki: „Zostań z nami!”)



Widzicie, widzicie, że bym został, ale każą mi iść.

(Okrzyki: „Zostań z nami!”)



Potem nie dogonimy. Zostańcie z Bogiem.