CZWARTA ROCZNICA ŚMIERCI JANA PAWŁA II
OBCHODZONA W PARAFII BRZOSTEK A przecież nie cały umieram...
„I tak przechodzą pokolenia - (Jan Paweł II, Tryptyk Rzymski)
Nie było kościoła na świecie, w którym 2 kwietnia 2009 roku nie modlono by się o wyniesienie na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II. Minęło właśnie 4 lata, kiedy abp Leonardo Sandri tamtego pamiętnego wieczoru w 2005 roku w Rzymie ogłosił światu: „Najdrożsi bracia i siostry, o 21.37 nasz ukochany Ojciec Święty wrócił do domu Ojca. Módlmy się za niego”. Odpowiadając na to wezwanie w kolejną rocznicę Jego śmierci, także Brzostek uczcił Wielkiego Rodaka. Młodzież działająca w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży przygotowała i przedstawiła program słowno–muzyczny zatytułowany: „Nie cały umieram”. Przypomniano w nim słowa Ojca Świętego skierowane do Polaków w czasie jego pielgrzymek do Ojczyzny, recytowano fragmenty poezji, przedstawiono tematykę jego nauczania, a wszystko przeplatane było piosenką, obrazem i modlitwą. W tym miejscu dziękujemy Dyrekcji Gimnazjum w Brzostku za udostępnienie i wypożyczenie sprzętu multimedialnego. Drugim punktem rocznicowego dnia był marsz, który rozpoczął się przy Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Kleciach. Dyrekcja, nauczyciele, katecheci, uczniowie, poczet sztandarowy szkoły, a także wielu parafian przeszli ze świecami spod szkoły do kościoła w Brzostku z modlitwą do Miłosierdzia Bożego, z różańcem w dłoni i pieśnią na ustach. Wszyscy pozostali mieli możliwość indywidualnej modlitwy w kościele i zapalenia światła przy wystawionym i udekorowanym portrecie Ojca Świętego. Uroczysta Eucharystia w intencji beatyfikacji Sługi Bożego była podsumowaniem i zakończeniem tej kolejnej rocznicy. Na końcu Mszy świętej, o godz. 21.37 wszyscy uczestnicy łącząc się duchowo z wiernymi całego świata, w ciszy zanieśli swe prośby i dziękczynienia za wstawiennictwem Sługi Bożego kończąc je Apelem Jasnogórskim. Dziękujemy dziś Panu Bogu za Wielkiego Papieża, za Jego nauczanie, czyny, kapłaństwo i człowieczeństwo, za święte życie. [...]
„Janie Pawle II! (K. S. Wroński)
ks. Andrzej Turoń
|